De geschiedenis van het Oldenburger paard heeft een lange traditie, omdat dit ras zijn oorsprong heeft in het paard van Old Oldenburg, die al sinds de 17e eeuw in Oldenburg wordt gefokt.De basis van het ras is gebaseerd op de graaf Anton Günther von Oldenburg, die, door de liefde voor zijn eerste paard genaamd Kranich en de daaruit voortvloeiende plannen voor het fokken, geboorte gaf aan een goedaardig ras, die veelzijdige sterke punten bezit.
De Alt Oldenburger diende de Oost-Friese boeren als een werkpaard. Veranderde technologische omstandigheden vereisten echter een variatie op de Alt Oldenburger paarden, welke verschillende kruisingen met andere rassen, als Hannoveraanse volbloed als gevolg had. Dus, met de groeiende paardensport van het oorspronkelijk sterke, goedaardige dier, werd de Oldenburg geboren als een elegant sportpaard, dat zijn positieve karakter niet verloor.
Tegenwoordig worden deze dieren volgens hun rustige geest gebruikt als uitstekende spring- en dressuurpaarden. Bijzonder veelbelovend in deze disciplines zijn de hoge prestaties en motivatie van de Oldenburger paarden. Een van de internationaal bekendste Oldenburgers was de hengst Donnerhal, wiens carrière begon in 1984. Vooral in zijn carrière in paardensport, met name in de dressuursport, had hij veel successen, maar ook in het fokken van deze hengst gemaakt voor succesvolle nakomelingen.
De Oldenburger is te vinden in de kleuren zwart, bruin, vos en grijs, gevlekte zijn uiterst zeldzaam. Zijn statuur is sterk en de musculatuur van de romp is bijzonder uitgesproken. De stokmaat van de Oldenburgers is tussen 165 en 179 cm. Zijn hoofd is droog en heeft een elegante vorm. Het huidige Oldenburg heeft nu grotendeels het hoofd van de ram laten vallen dat vroeger typerend voor hem was. De schouderdelen zijn veranderd in de loop van de fokkerij. Tegenwoordig zijn deze vrij lang en steil, de nek is lang en flexibel. De staart zit hoog, wat hen buitengewoon elegant maakt.
