Je bent al een tijdje bezig met het vinden van het paard van je dromen. Je bent er helemaal klaar voor: het onderdak is geregeld, de financiën zijn op orde en er is eindelijk een paard gevonden dat op het eerste gezicht volledig voldoet aan je wensen. Toch wil je zeker weten dat je een goed en gezond paard koopt. Het is verstandig om een aankoopkeuring uitvoeren. Overhandigt de huidige eigenaar een vrij recent keuringsrapport? Ook dan is het wijs om zelf nog een keuring uit te laten voeren.
Weet wat je koopt
De verkoper heeft in eerste instantie meldplicht. Dat betekent dat hij of zij alle bekende gebreken en overige kwesties van het paard aan de potentiële verkoper moet melden. Deze kwesties gaan vaak over de huidige gezondheid van het paard, maar ook over zaken die eerder hebben gespeeld, maar nog belangrijk voor de koper zijn om te weten. Leg overigens de punten die de verkoper op dit gebied meldt ook vast in het uiteindelijke koopcontract.
Als potentiële koper kom je er zelf ook niet heel makkelijk vanaf. Je hebt namelijk een onderzoeksplicht. Dat betekent dat je enige moeite moet doen om te ontdekken of het paard wel aan jouw verwachtingen voldoet. Die onderzoeksplicht dwingt je ertoe kritische vragen te stellen en zelf inzet te tonen om een goed beeld van het paard te krijgen. De aankoopkeuring is hierdoor een wezenlijk onderdeel van je onderzoeksplicht.
Hoe uitgebreid is de aankoopkeuring?
Een klinische keuring vormt de basis van de aankoopkeuring. Dit kan uitgebreid worden met een röntgenologische keuring. Wil je een waterdicht onderzoek dan kies je ook voor het röntgenologisch onderzoek. Zeker bij dure paarden is de combinatie van de klinische en röntgenologische keuring aanbevolen. Ook als je een paard wilt verzekeren zal de verzekeraar een röntgenologische keuring verplicht stellen. Je kunt niet zomaar terecht bij de dierenarts om de hoek, voor een aankoopkeuring ga je naar een erkende gecertificeerde dierenarts voor Paard. Online is een lijst van dierenartsen te vinden, waar je terecht kunt voor de aankoopkeuring.
Afspraken over de kosten
De opdrachtgever van de keuring is de persoon die de kosten van de keuring moet betalen. Wanneer dit een koper is, spreken we van een aankoopkeuring. Is dit de verkoper dan spreken we van een verkoopkeuring. Spreek met de verkoper af wie de opdracht voor de keuring geeft. Neem hierbij wel in overweging dat het keuringsrapport alleen wordt afgegeven aan de persoon die opdracht voor de keuring heeft gegeven. Vraag vooraf aan de dierenarts welke kosten je bij de keuring kunt verwachten. Zo kom je nooit voor (onaangename) verrassingen te staan.
De klinische keuring
Het klinische onderzoek start met het signaleren en registratie van het chipnummer van het paard. Verder vindt er een algemeen lichamelijk onderzoek plaats. Hierbij wordt ook gekeken naar hoe het paard beweegt op een harde en zachte ondergrond en zal de dierenarts een buigproef bij de benen doen. De dierenarts neemt aansluitend bloed af. Dit wordt onderzocht en zes maanden ingevroren. Op die manier kan binnen die periode nog eens naar worden gekeken, mocht men twijfelen over het gebruik van bepaalde medicatie in het verleden.
Röntgenologische keuring
Bij de standaard röntgenologische keuring worden er twintig röntgenfoto’s gemaakt van botten en gewrichten, waar de meeste problemen bij paarden ontstaan, bijvoorbeeld van de ondervoeten, kogels van de voorbenen en sprongen en knieën van de achterbenen. Veelvoorkomende problemen zoals artrose en OCD komen met een dergelijke röntgenologische keuring sneller naar voren. Dit onderdeel van de keuring kan nog verder uitgebreid worden op basis van de wensen van de opdrachtgever van de keuring. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een echo van de pezen. Veel mensen kiezen ervoor om de set foto’s uit te breiden met foto’s van de hals en rug.
Keuringsrapport
Een aankoopkeuring voor een paard is nu niet net zoiets als een apk-keuring van een auto. Een paard wordt namelijk niet net zoals een auto goedgekeurd of afgekeurd. Het paard wordt door de dierenarts onderzocht en op- en aanmerkingen. De gezondheid, oude en nieuwe blessures en andere risicofactoren worden vermeld in een keuringsrapport. Een erkend en gecertificeerd dierenarts Paard dient gebruik te maken van het officiële keuringsrapport, zoals dit is opgesteld door Groep Geneeskunde van het Paard.
In het keuringsrapport staan in ieder geval de gegevens van de eigenaar en het paard uitgebreid vermeld. Wil het rapport geldig zijn, moet niet alleen de basis opmaak van Groep Geneeskunde van het Paard gebruikt worden. Ook dient het rapport een conclusie van de keuring, stempel en handtekening van de dierenarts te bevatten. De aanvrager van de aankoopkeuring ondertekent het keuringsrapport ook.
Een aankoopkeuring biedt overigens geen enkele garantie. Het geeft meer de huidige toestand van het paard aan en kan mogelijk problemen van eerder aantonen, bijvoorbeeld oude botbreuken. Natuurlijk komen er mogelijk zwakke punten naar voren, maar een paard kan ook bij een positief keuringsrapport een hevig virus oppakken of een blessure oplopen door bijvoorbeeld te struikelen. In die zin geeft een keuringsrapport nooit 100% garantie op een paard dat nog flink wat jaren ongeschonden doorkomt.
Liefde op het eerste gezicht
Het is bij het kopen van een paard soms liefde op het eerste gezicht. Een ervaren paardenmens, dat op hoog niveau de paardensport wil beoefenen met het nieuwe paard, zal zich minder door emoties laten leiden. Een hobbymatig paardenliefhebber daarentegen kan het lastig hebben om niet met het hart, maar met het hoofd te kiezen. Belangrijk is om voorhand te bepalen welke uitkomsten van het keuringsrapport voor jou doorslaggevend zijn om de koop niet door te laten gaan. Laat dit harde eisen zijn, waarbij je voor jezelf bepaalt dat deze niet om te buigen zijn. Houd er rekening mee dat er geen enkel paard perfect is. Het is dus absoluut niet raar als er een of meerdere punten in het rapport naar voeren komen. Zolang dit geen dealbreakers zijn, neem je die punten voor wat ze zijn.
